Pierwszy Remiza Żurowskich Strażaków
Pierwszy Remiza Żurowskich Strażaków

 

     14 lipca 1912 roku ks. Michał Syzder, proboszcz parafii w Żurowej, zwołał zebranie, którego celem było powołanie STRAŻY POŻARNEJ.

    Zebranie odbyło się na plebani i uczestniczyło w nim około 25 osób, wśród których znalazła się:

  •   -   Agnieszka Szyndrowska, pełniąca obowiązki kierownika szkoły 2-klasowej w Żurowej,
  •   -   pełnomocnik dworu,
  •   -   a także zaproszeni naczelnicy OSP z sąsiednich Ołpin – Piotr Augustyn i Ryglic – Jakub Parlewicz.    

 

     W efekcie spotkania zawiązano OCHOTNICZĄ STRAŻ POŻARNĄ W ŻUROWEJ, i wybrano zarząd, w którym:

  • - funkcję prezesa objął ks. Michał Syzder,
  • - funkcję naczelnika objął Józef Mikrut „Paryjok",
  • - skarbnikiem i sekretarzem została Agnieszka Szyndrowska.

 

     Do straży wstąpiło wówczas 12 mężczyzn, a wójt Zwierzchności Gminnej w Żurowej Stanisław Mikrut złożył statut z protokołem o powołaniu OSP do C.K. Starostwa Powiatowego w Jaśle, by zarejestrować stowarzyszenie. Mieszkańcy Żurowej w czasie kwesty na wyposażenie straży zebrali 100 koron, które przeznaczone zostały na zakup węży i osobistego wyposażenia strażaków. Z zapisu „Kroniki parafialnej" wynika, że nie było konieczności kupowania sikawki, bowiem wieś posiadała już sikawkę przenośną, zakupioną przez właściciela dworu. Od razu wybudowana została drewniana remiza – szopa przy plebańskiej wozowni, gdzie przechowywano sprzęt pożarniczy.

 

     Wybuch I wojny światowej przerwał pomyślny rozwój Żurowskiej straży. Latem 1914 większość strażaków została zmobilizowana do armii austryjackiej i trafiła na front. Komendant straży Józef Mikrut z frontu nie powrócił, brał jeszcze udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Zginął w okolicach Malborka i tam został pochowany w zbiorowej mogile. Ks. Michała Syzdera w 1915 roku przeniesiono do innej parafii, a sprzęt strażacki w czasie prowadzonych wówczas walk wraz z remizą spłonął. Działalność OSP zamarła do 1922 roku.

 

     W maju 1922 roku reaktywowano jednostkę. I znów inicjatywa wskrzeszenia straży wyszła od proboszcza parafii, ks. Stanisława Pawłowskiego i Józefa Mazurkiewicza, kierownika szkoły. Zawiązana wówczas drużyna liczyła 25 członków, nad którymi komendę objął Jan Sroka. Szybko uzupełniono sprzęt strażacki, a najcenniejszym nabytkiem okazała się sikawka czterokołowa typu „wiedeńskiego". W następnym roku mieszkańcy Żurowej ufundowali dla swojej straży sztandar. W 1928 roku wybudowana została drewniana remiza, która służyła ochotnikom do czasów II wojny światowej, kiedy to spłonęła. Do września 1939 roku druhowie z Żurowej należeli do jednej z najlepiej  zorganizowanych i  przeszkolonych w powiecie. Wszyscy ukończyli kursy I stopnia, a ponadto w ramach jednostki były wyodrębnione 6-osobowe drużyny obrony przeciwgazowej i przeciwlotniczej, przygotowane na wypadek wojny

 

Ołpiny 1958 -  Zawody strażackie, na miejsce zbiórki melduje się OSP Żurowa
Ołpiny 1958 - Zawody strażackie, na miejsce zbiórki melduje się OSP Żurowa

     Okres II wojny światowej doświadczył Żurową bardzo boleśnie. W czasach hitlerowskiej okupacji druhowie, wcieleni w struktury Przymusowej Straży Pożarnej, zapisali piękną kartę swej historii, aktywnie uczestnicząc w działaniach ruchu oporu, w ramach 16 Pułku Piechoty Ziemi Tarnowskiej AK. Sprytowi i odwadze strażaków,  kościół w Żurowej zawdzięcza ocalenie zabytkowego dużego dzwonu, który Niemcy zamierzali zarekwirować. Druhowie ukryli dzwon, a wypełniając rozkaz okupanta, wydali inny, mniejszy i na dodatek pęknięty. Organizatorem tej akcji był Antoni Ciombor.

 

    Pierwszą motopompę M-200 ochotnicy otrzymali w 1954 roku z komendy wojewódzkiej Straż Pożarnej w Rzeszowie, kolejną w 1967 roku M-800 z rąk komendant powiatowego Straż Pożarnej w Jaśle. Pierwszy samochód pożarniczy na wyposażeniu jednostki pojawił się w 1968 roku. W 1985 do służby w OSP w Żurowej wszedł wóz pożarniczy STAR-26 ze zbiornikiem na wodę, autopompą i działkiem. Od 1995 roku strażacy do akcji ratowniczych wykorzystują samochód ratowniczy STAR-266 po karosacji z podstawowym wyposażeniem. W 1999 roku odbyła się ważna dla strażaków uroczystość poświęcenia nowego sztandaru, pod którym służą do dziś. Poświęcenia dokonał w czasie swojej wizyty w parafii w Żurowej, bp Władysław Bobowski. Poprzedni sztandar ufundowany przez mieszkańców Żurowej i poświęcony w 1949 roku, zdobi dziś izbę pamięci w strażnicy.

 

      Ochotnicza Straż Pożarna w naturalny sposób animowała i wciąż animuje życie kulturalne wsi. Strażacy m.in. organizowali spektakle teatralne, spośród których największym uznaniem widzów cieszył się : „Latarnik", „Chata za wsią", „Podkarpaccy Górale". Przy straży od 1977 roku działa orkiestra dęta, w której obecnie gra 38 muzyków.

 

     Żurowscy ochotnicy przez wszystkie te lata systematycznie podnosili swoje kwalifikacje i modernizowali jednostkę. Probierzem możliwości i sprawności ochotników w Żurowej były w ostatnich latach duże akcje ratunkowe spowodowane gwałtownymi nawałnicami, które przetoczyły się nad miejscowością w 1999 i 2001 roku. Przez kilka dni strażacy usuwali skutki burz, niosąc pomoc dotkniętym przez żywioł. Ich wysiłek i trud został doceniony w 2001 roku, kiedy to zostali włączeni w struktury KRAJOWEGO SYSTEMU RATOWNICZO-GAŚNICZEGO. Ta zaszczytna dla druhów decyzja postawiła przed nimi nowe wyzwania, którym udało się sprostać. Ratowników doposażono w sprzęt osobisty, ale również zmodernizowano wóz bojowy i zakupiono niezbędne wyposażenie: piły spalinowe do drzewa i betonu, motopompę,  pompę pływającą i szlamową. W tej nowej sytuacji koniecznym stała się rozbudowa remizy.

 

     Pierwsza Remiza Ochotniczej Strażay Pożarnej w Żurowej, została wybudowana w 1912 roku. Był to drewniany budynek przy plebańskiej wozowni, gdzie przechowywano sprzęt pożarniczy. W 1915 roku remiza ta z całym wyposażeniem spłoneła, w wyniku walk jakie miały miejsce I Wojny Światowej na terenie wsi.

Kolejny budynek dla Żurowskich strażaków został wzniesiony w 1928 roku. Był to również drewniany budynek, który służył i do 1939 roku, kiedy to znów podczas wojny (II Wojna Światowa) został spalony.

     Po latach wojennej zawieruchy, w 1946 roku, OSP w Żurowej wznowiła działalność. Systematycznie odtwarzano sprzętowe zasoby, i przygotowywano się do budowy kolejnej, bo już 3 remizy. Działkę pod budowę remizy, przekazał nieodpłatnie Wanda Poręba. Cel został zrealizowany dopiero w 1966 roku. Oddana do użytku remiza posiadał garaż i salę widowiskową.

W 2003 roku po konsultacjach w Wójtem Gminy Szerzyny - Tomaszem Pilchem, podjęta została decyzjao modernizacji strażanicy. W 2005 roku odbyło się uroczyste poświęcenie okazałej remizy. Poświęcenia dokonał Diecezjalny Kapelan Strażaków Ks. Stefan Cabaj, oraz proboszcz a zarazem prezes honorowy Ks. Stanisław Celusta.

 

     Kolejna modernizacja budynku remizy odbyła się w 2013 roku, kiedy to dzięki dużemu wsparciu Urzędu Gminy w Szerzynach i przychylności na dofinansowanie tej inwestycji pana wójta Stanisława Kmiecika, oraz dotacji z Urzędu Marszałkowskiego w ramach konkursu "MAŁOPOLSKIE REMIZY 2013" przy wsparciu pana marszałka Romana Ciepieli, udało się zrealizować tą inwestycje. Końcem października budynki garaży zostały oddane do użytku. W ramach tej inwestycji został wybudowany nowy garaż o kubaturze 65m2, oraz wyremontowany istniejący. Remont polegał na podwyższeniu stropu i jego ociepleniu, wyrównaniu ścian, malowaniu oraz ułożeniu płytek na ścianach w obu garażach. Została wymieniona również instalacja elektyrczna i pomalowane posadzka, oraz zamontowane bramy panelowe automatycznie otwierane w obu garażach. Inwestycja obejmowała również ociepleniu całości garaży z zewnątrz oraz ściany fronotowej z równoczesnym nałożeniem struktury tynkarskiej. Wymieniona została również syrena alarmowa. Koszt całej inwestycji wyniósł 148 tyś zł, z czego 40 tyś pozyskane z Urzędu Marszałkowskiego.

 

     W budynku remizy swoją siedzibę ma Centrum Kultury i Czytelnictwa tzw. klub gdzie spotykają się dzieci i młodzież na różnych zajeciach naukowo-dydaktycznych, oraz kulturowych, jak również swoje umiejętności na sali doskonalą Żurowskie Mażoretki, które to swoimi wystapieniami uświetniają uroczystości na terenie gminy oraz powiata. Remiza służy również jako sala prób dla naszej orkiestry www.orkiestrazurowa.za.pl, i dla sołtysa i całego sołectwa Żurowej.

 

     29 lipca 2012 roku Ochotnicza Straż Pożarna w Żurowej obchodziła jubileusz 100 lecia istnienia, oraz 35 lecia istnienia Orkiestry Dętej działającj przy OSP. Jubileusz był okazją do poświęcenia i uroczystego przekazania nowo skarosowanego samochodu pożarniczego STAR 266, oraz odznaczenia jednostki z Żurowej najwyższym odznaczeniem przyznawanym przez ZOSP RP - Złotym Znakiem 

Związku. Poświecenia samochodu dokonał proboszcz ks. Stanisław Mikołajczyk, oraz były proboszcz Żurowej a tym samym prezes honorowy ks. Stanisław Celusta, natomiast dekoracji sztandaru Złotym Znakiem Związku dokonał Prezez Zarządu Powiatowego ZOSP RP w Tarnowie dh. Kazimierz Sady, oraz Komendant Powiatowy PSP w Jaśle st. bryg. Wiesław Latoszek.

Podczas uroczystości odznaczeni zostali medalami i odznakami zasłużeni druhowie, którzy swoją pracą i poświęceniem szczególnie wyróżniali się na tle innych druhów. Złotym Medalem odznaczony został dh. Mirosław Szwandrok, Srebrnym Medalem odznaczony został dh. Marcin Mikrut oraz dh. Krzysztof Bąk, Brązowym Medalem (przedterminowo) odznaczony został: dh. Łukasz Studziński, dh. Łukasz Jarek, dh. Mateusz Reczek, dh. Tomasz Jarek oraz dh. Wojciech Bąk, odznaką Strażak Wzorowy odznaczony został: dh. Grzegorz Czeluśniak, dh. Wacław Sroka, dh. Dawid Jarek, dh. Paweł Mikrut oraz dh. Robert Jarek.Na zakończenie uroczystych obchodów zostały wręczone pamiątkowe statuetki osobą które pomogły w pozyskaniu środków na karosację samochodu, oraz za dobrą współprace, a także pamiątkowe dyplomy dla druhów seniorów.

    

     Należy dodać, że straż jest jednostką nowoczesną, wyposażoną w:

  • - dwa wozy bojowe :MAN TGM 13.290 (GBARt) oraz STAR 266 (GBA)
  • - system selektywnego wywoływania,
  • - terminal SMS do powiadamiana druhów o wezwaniach do akcji,
  • - pompy szlamowe oraz pływające
  • - turbo wentylator
  • - agregaty prądotwórcze wraz z masztami oświetleniowymi
  • - pilarki do drzewa oraz przecinarki do stalii i betonu
  • - sprzet łaczności bezprzewodowej i podhełmowej
  • - szelki ratownicze wraz z kąpletem linek ratowniczych
  • - zestaw ratownictwa medycznego - torba PSP-R1 wraz z deską ortopedyczną i szynami Kramera
  • - jako pierwsza na terenie Gminy Szerzyny, nasza jednostka została wyposażona w sprzęt ochrony dróg oddechowych wraz z kompletem zapasowych butli powietrznych oraz maskami i sygnalizatorami bezruchu, a także komplet 4 poduszek pneumatycznych niskiego ciśnienia wysokiego ciśnienia
  • - zestaw ratownictwa drogowego "HOLMATRO"
  • - ubrania ochronnego usówania owadów
  • - drabiny nasadkowe aluminiowe
  • - wodery
  • - sprzęt ratownictwa wodnego (kamizelki, linki, bojki, hełmy)
  •  - i wiele innego sprzętu, który pozwala na szybkie i profesjonalne działania w każdych warunkach

 

       Należy również wspomnieć, że jesteśmy jedną z nielicznych jednostek w powiecie Tarnowskim, a jednyną w Gminie Szerzyny, do której należą czterej funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej, co przekłada się na jeszcze większy profesjonalizm w prowadzonych działaniach.

 

 

Naczelnikami straży przez opisane powyżej lata byli:

  • - (1912-1920) Józef Mikrut
  • - (1922-1935) Jan Sroka
  • - (1935-1964) Aleksander Zbylut
  • - (1964-1966) Ferdynand Zbylut
  • - (1966-1988) Edward Mikrut
  • - (1988-1997) Sylwester Mikrut
  • - (1997-2012) Stanisław Bąk
  • - (2012-......) Krzysztof Bąk

   

 

 

Żurowa 1977 - Dzień Strażaka
Żurowa 1977 - Dzień Strażaka

    Druhowie seniorzy: 

 

        - Marian Słomski                                 - Zbigniew Mikrut

        - Stefan Maderak                               - Eugeniusz Latocha                                               - Julian Reczek                                   - Kazimierz Augustyn                                           - Edward Mikrut                                 - Józef Mikrut                              

                                                                             

                          

     Druhowie którzy oddeszli na wieczną służbe:

 

       - Otton Czeluśniak     - Emil Słomski

       - Czesław Pikusa        - Ludomił Słomski

       -Ambroży Drożdż       - Fredynadn Zbylut

       - Jan Jarek             - Stanisław Bąk

       - Marek Bąk             - Adolf Duda

       - Stanisław Duda        - Zbigniew Studziński

       - Jan Bąk                - Józef Wójcik

       - Antoni Słota           - Sylwester Mikrut

       - Tadeusz Mikrut        -Władysław Mikrut

       - Eugeniusz Mikrut       - Florian Mikrut

       - Czesław Ciombor        - Józef Sroka

        - Kazimierz Mikrut       - Eugeniusz Słomski

       - Edward Reczek